Van Kedisi

Anavatanı Van yöresidir. Türkiye’de yetiştirilen saf Türk kedisidir.1969 yılında saf kan kedi ırkı olarak kabul edilmiştir.Diğer kedi türleri arasında doğal bir kedi olarak yer edinmişlerdir.İlk kez bir ingiliz çift tarafından ingiltere’ye götürülmüş ve çoğaltılmış daha sonrada Avrupa’ya yayılmıştır.

Temizliklerine oldukça titiz davranan Van kedileri zeki,canlı ve insanlara karşı sevgi doludurlar,
Kendi istekleriyle suya giren ve suyla oynamayı seven tek kedi türüdür,ayrıca iyi birer avcıdırlar.Oyuncu bir tür olmalarının yanında iyi bir arkadaştırlar ancak kucağa alınmayı sevmezler.

Orta büyüklükte bir kafa yapısına sahiptirler.Suratları üçgen yapıdadır ve elmacık kemikleri çıkıktır.Boyunları kısa ancak güçlüdür.Gözleri bu ırkın en karakteristik özelliklerini taşır, gözlerinin rengi mavi veya kehribar olabileceği gibi bir gözü mavi diğeri kehribar renkte olabilir,gözlerinin şekli basıktır ve eğik olarak yüze yerleşmiştir.

Gözler hafif şekilde basık badem şeklinde ve eğik olarak yüze yerleşmiştir. Göz bebekleri yuvarlak ve belirgindir. Van kedisini çekici kılan özelliklerden birisi de onun gözlerinin rengidir. Her iki gözü mavi, her iki gözü (kehribar sarı renk ve tonları) olabileceği gibi bir gözü mavi diğer gözü kehribar renkte de olabilir.Kulakları büyük ve geniştir.Burunları,patileri ve kulaklarının içi pembe renktedir.

Bu ırk kedileride sağırlığın yaygın olduğu kanısı hakimdir. ancak gözleri iki ayrı renk olan kedilerde ve sadece mavi gözlü Van kedilerinden bu oran %2-3 civarındadır.
Vücutları kaslı,iri kemikli ve uzundur.Ön patileri arka patilerinden kısadır.Kaslı bacakları vardır,parmakları sıktır.

Tüyleri uzundur ve ipeksi bir yapıya sahiptirler,uzun kuyrukları tilki kuyruğuna benzetilir ve tüylüdür.

Van kedinin tüylerinin bakımlı ve sağlıklı olması için günlük fırçalama yeterlidir.Yaz aylarında tüy değişimi yaşar ve bu dönemde tüy dökme oranı artar ve tüyleri azalır, kışın ise tüyler eski yoğunluğuna kavuşur.